اولا عصباني نشدم..

دوما: خودتون ابتدا از كار خودتون دفاع كردين!(تاديب=منتظر گذاشتن و تمسخر=آزار=انتقام) يعني كه حالگيري از پسراست و خودتون هم گفتين كه حال كردين..؟؟

سوما مي خوردن از مردم آزاري و بعدش تزوير بد تره مي خوردن آزار خود است و تزوير آزار به ديگري..شما مي تونستين به عوض آزار كمي بهشون توضيح بدين!..

چهارما باز به همون شعرت دقت كن و تزوير نكن.. اگه خدمت خلق خدا نمي نمايي و دلخوش نمي شوي همون مي خوردنت بهتر! نبايد دست به آزار اون پسرا مي زدي اونم به پاسخ اون احساس بنده خدا ها!...

بعد هم بگين پسرا سنگ دلن!..